okulary





- czy dobrze mi mamusiu w okularach policji?

 



 

 

 

rycerka

Adel jest raczej ostrożną dziewczynką
nie oznacza to, że nie broi różnych rzeczy - ostatnio na równi z dziewczyńskimi zabawami lubi zabawy chłopaków, szczególnie chłopaki-łobuziaki podobają jej się szczególnie

dlatego, gdy tylko zobaczyła na rynku rekwizyty rycerskie, natychmiast postanowilła się z nimi zapoznac i oto efekty:) 

zakuty łeb?;)

czy piękna pacholinka?

dentysta

moję zęby niegdy nie należały do doskonałych - taka się urodziłam i już;
ale dzięki temu nigdy nie bałam się i nawet lubiłam/spokojne akceptowałam chodzenie do dentysty - szczególnie w dzieciństwie moi rodzice wydali furmankę pieniędzy na moje zęby leczone w prywatnym gabinecie doktor Paszek

no i cóż: Adel mogła mieć albo geny Pawła (niemal idealnie zdrowe zeby) albo moje i... wybrała moje...

tydzień temu po raz pierwszy Adel trafiła na fotel u profesjonalnego dentysty dziecięcego (telewizor z bajkami przy fotelu, kolorowe wypełnienie, nagrody zabawkowe po zakończeniu leczenia), co kosztowało nas zero stresu oraz 260 zł;)

zęby zostały wyleczone, wizyta zaliczona, stresu nie było właściwie wcale, ani jedna kropelka łez nie została uroniona, więc wszystko zakończyło się sukcesem i dwoma różowymi plombami w górnej prawej czwórce i piątce

może niebyt piękna, ale za to pamiątkowe zdjęcia dzielnej małej pacjentki:)

sąsiadka

fajnie mieć sąsiadkę w podobnym wieku:)
a już szczególnie fajnie, gdy chodzi ona do tego samego przedszkola

można się razem bawić w weekendy, gonić, spierać, krzyczeć, śpiewać i witać pierwszy dzień lata lodami malinowymi

Natalka i Adelka

pięć

zabawy

robi się coraz cieplej, więc chodzimy na spacery, wychodzimy do ogrodu, na taras

Adelka uczy się też jeździć na rowerze tylko na dwóch kółkach
po czterech próbach, w których Paweł biegnie za nią jadącą na rowerze i przytrzymuje ją za kijek, Adel właściwie już samodzielnie (z drobną asekuracją na zakrętach) radzi sobie:)

zdjęcia z tego jeszcze będą, a dziś ze spaceru na rynek: koto-małpka

fajnie, fajnie.... tylko jak tu teraz zejść? tatoooooo.......!

czujność

byłyśmy nakarmić króliczycę wujka
po drodze, wychodząc z domu wujka, "porwałam" piernika i po wejściu do samochodu podzieliłam się kawałkiem z Adel

- skąd masz tego piernika? od króliczycy?
- nieeee...przecież to ludzkie jedzenie a nie zwierzaka
- ale króliczyca ci je dała?
- nie, wzięłam sobie z pudełka od wujka
- acha.
po analizie:
- a to dlaczego ukradłaś to wujkowi, kradzieżu?